Uykum Yok

Küçük ayıcık Momili , ormanda arkadaşları tavşan Bani, karga Kaya, geyik Mina ile oynarken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyor,  keyifli oyunlar oynuyormuş.            

Akşam olunca, uykusu gelen tavşan Bani toprağın altındaki, karga kaya ağaçtaki, Geyik de çalıların arasındaki yuvalarına gider,büyümek icin uyurlarmış.    

Momili’nin hiç uykusu olmaz, hatta biraz daha oynayalım diye arkadaşlarını ikna etmeye çalışırmış. Sabaha kadar gezer, yıldızları sayar, yiyecek meyveler toplar, arkadaşları uyanıncaya kadar oyalanırmış. Gündüzleri ormanı keşfeder, arkadaşlarıyla her gün yeni bir şeyler öğrenirlermiş.    

Derken havalar soğumaya başlamış.  Ağaçların yaprakları dökülmüş.  Rüzgâr ve yağmur başlamış. Bu Momili’nin geçireceği ilk kışmış.ilk kez Yağmur, rüzgar görmüş. Ağaçların yapraklarını döküşlerini incelemiş. Yine her aksam olduğu gibi  arkadaşlarını yuvalarına yolcu ettikten sonra, ilginç bir sey olmuş. Momoli’nin uykusu gelmiş. Momili esneyerek ormanda dolaşırken uyuyacağı için çok heyecancanlıymış. Ama nerede, nasıl uyuyacağını bilememiş. 

Aklına karga Kaya’nın yuvasının olduğu ağaç gelmiş. Oraya vardığında seslenmiş. 

"Kaya, Kaya..."

“Aaa momili, hayırdır dostum ? Bir şey mi lazım ?”

“Evet Kaya, benim uykum geldi. “

”Buna çok sevindim.  Hadi gel sana yandaki dalda bir yuva yapalım. Sonra da uyuruz.” demiş.

Momili bu teklife çok sevinmiş. Ağaca bakmış, çok yüksek gelmiş. Kaya ona dalı göstermiş. Momili tırmanmaya çalışmış. Zor da olsa dala çıkmış. Tam yeni oturmuşken, birden birgürültüyle dal kırılmış. Momili yere düşmüş. Canı yanmış. 

"Yok bu yuva bana göre değil. Başka bir çözüm bulmalıyım." demiş.

Arkadaşı Bani gelmiş aklına. Bani’nin yuvası, yerin altında kazdığı bir çukurmuş. Hatta toprak altından yuvasına çıkan başka yollar da yapmış. Evini çok beğenir ve severmiş. 

Momili durumu anlatınca, gururla evini nasıl yaptığını anlatmış. Hatta Momili ‘ye yuvası için yardım etmiş. Uzun süre kazmışlar. Malum Momili ayı yavrusu. Tavşandan çok daha büyük. 

Sonunda yerin altındaki yuvasına girmiş. Çok uykusu olmasına rağmen uyuyamamış. Nefes alamamış. Toprağın altı hiç ona uygun değilmiş. 

Yine yollara düşmüş. Bu sefer geyik Mina’nın yuvasına gitmiş. Mina onu sevgiyle karşılamış. Yuvasını göstermiş. Kısa zamanda Momili için çalılıkların arasında bir yuva yapmışlar. 

Sonunda çok uykusu gelen Momili uyumaya başlamış. Ama sabah olunca, güneşten çok rahatsız olmuş. Uyumaya devam etmek istiyormuş. 

Arkadaşları yuvasını görmek için geldiğinde, çok uykusu olduğunu, ama buranın da uygun bir yuva olmadığını, güneşten nasıl rahatsız olduğunu anlatmış. Hepsi ne yapabiliriz diye düşünmeye başlamış.

Karga Kaya "Nasıl olsun yuvan ? Nerde rahat edersin?"

"Bir kere ağaçta olmasın. Yerin altında da rahat edemedim. Çalılıklar rahattı ama güneş istemiyorum. Siz sabah kalkıyorsunuz. Ama ben çok yorgunum. Uyumaya devam etmek istiyorum."

“Buldum . Hadi benimle gelin.” demiş  Bani.

Hep birlikte yola çıktılar. Dağın yamacında bir mağaraya götürmüş Bani onları. Merakla mağarayı incelemişler.

Geyik Mina “İçerisi sıcak, güzel”

Tavşan Bani "Bak burda güneşte seni rahatsız edemez. İstediğin kadar uyuyabilir sen.” demiş.

Momili arkadaşlarıyla vedalaşmış ve mağaraya uyumaya gitmiş.

Aradan bir kaç gün geçmiş.  Arkadaşları Momili’yi merak etmiş.  Sessizce mağaranın girişine gelip içeriyi dinlemeye başlamışlar. 

Onların bu halini gören bilge baykuş:

“Hayırdır çocuklar ? Ne yapıyorsunuz?" 

“Bilge amca, arkadaşımızın uykusu gelmiş.  Burada ona yuva yaptık. Ama kaç gündür uyanıp gelmedi. Onu merak ettik.

Gülümseyen Bilge baykuş :

“Hiç burada beklemeyin. Ayılar kış uykusuna yatarlar. İlkbahardan önce uyanmaz Momili. Merak etmeyin, uyudukça büyüyecek Momili. “ 

Bunları duyunca rahatlamışlar.

Kış çabucak geçip, karlar erimeye, yeşeren ağaçlar çiçek açmaya başlamıştı. İlk bahar geliyormuş.

Merakla beklenen gün gelmiş.  Momili uykudan uyanmış. Arkadaşları onu çok özlemiş. 

Yine eski günlerdeki gibi oyunlar oynayarak ormanın  tadını çıkarmışlar. 

Düzenli uyuyarak, sağlıklı büyümüşler.